Harold de Bree

Frozen in Time Met een plasmasnijder ruw afgepunte metalen hoeklijnen die een explosie vormen. In centimeter dik staal.
afmeting hoog 180cm doorsneden +/- 400cm In mijn werk, wil ik door onderwerp en uitvoering, een bepaald gelaagde dualiteit verkrijgen. Een gespleten gedachtegang een gedachte frictie.


In dit geval ligt voor mij de dualiteit in de stilte die het werk uitstraalt, de stilstand, zoals in de titel al verwerkt. 
In de tegenwoordige tijd, in het nu, zijn explosies op verschillende slagvelden een realiteit. In Europa in Africa, etc. Net als foto’s van high speed camera’s die plonzende waterdruppels fotograferen geeft die fractie in tijd een abstraherende werking. Samen met de oorverdovende stilte van de stilstaande explosie.
 Door met een plasma snijder heel ruw en gerafeld het staal de snijden tot puntige explosie en fragmentatie lijnen, is de verscheurende kracht ervan weergegeven.

'Human Boundaries" The wachtower is surrounded by a fine-mesh fence. The fence has dangerous looking spikes on the top edge. The spines rotate when you push them. Artist Harold de Bree has given them all different human skin colours. He questions the way in which people everywhere in the world try to protect their own ideology, religion or ideas. With this tower, de Bree sketches an illusion of authenticity. He made an image of a watchtower without it actually being one. Because in this one you can't climb up, which is what a watchtower is made for. It mainly assumes a symbol function. It is also hidden in the iron points. Although they suggest an aggressive view of man, he says something else with them. Namely that boundaries are also a biological fact and that we all determine our own boundaries. For example, how large the group of friends is that you can count as your nearest and dearest. In essence, that principle does not work any differently than with a herd of animals whose size is adjusted to the amount of food available. The size of our group of intimates is limited on average and will have changed little over the centuries. Also the question arises for whom or what the tower is made, who is it guarding and from what. From the pointy skin toned spikes one could come to the conclusion that we need protection from ourselves, or we need to protect everyone from everyone else.

Harold de Bree: View on the Nation Created by the Will of the People It is a clear autumn day. Outside of HOK a long line of people are walking by in single file, all dressed in black. Observing a solemn silence, they are protesting slavery then and now. Inside HOK, Harold de Bree, who is himself a slave to the Muse of Painting, is also all dressed in black, and thus could easily have joined the protesters. Instead, he is about to explain about his latest endeavour in the field of creative arts. He is accompanied by his xxxxyear old daughter Junia, who has no wish to become an artist, but wants to be a writer. She is now making the best of a piece of paper, by composing a suite of poems. Harold's own mind is wandering off to another part of the world. “A few weeks back I took part in an art trip along the North-South Korean border, at the invitation of the South Korean government. The bus trip lasted two and a half weeks, starting by the end of September, and took us from one former 1950's battlefield to another. About 25 artists from all over the world were there, from Japan, the United States, Europe, Mongolia, New Zealand, everywhere. And then there was this 30-person delegation of South-Korean artists. We started from the island Gyodong-myeon in the West, and made our way along the 250 kilometres of border, all across the peninsular mainland to the city of Suwon on the East coast. There we had a group expo that lasted for a week. It was done in the gym of a school building, half of which was fenced off for the exposition. On the other side of the partition there were rickshaws being loaded. So that made a lot of artists in a limited space. Smaller works don't do too well in such an environment. No wonder, then, that most artists turned to doing performances, rather than exhibiting specially made art works. But to me, doing a performance, toying around with some found stuff, with a funny hat on your head, is too noncommittal. You can do that anywhere. If I have travelled around the world for an artistic purpose, I want to deliver something that makes sense, and which can only be done in that particular place. That's to say: it had to have something to do with that military border, and it had to fit in with my own artistic preoccupations, which happen to also be the military and border crossings. On the other hand, it had to be realizable in the limited time and primitive circumstances you have there. And so I decided to further elaborate on an art

Vantage Point
materiaal: Hout, saunakachel, verf, perspex.
Afmeting: 4x4x4meter
Een positie of uitzichtpunt die een gunstig kijk geeft op een situatie of plek.
Het werk verbeeld een uitkijktoren. 
Het doel van een uitkijktoren kan variëren, vogelwacht, natuurwacht, brandbestrijding, en natuurlijk militair. 
Aan beide zijden van de DMZ (Demilitarized Zone of Korea) werden tal van wachttorens opgetrokken, ook langs de kustlijn zijn de wachttorens te zien. Aangezien het grootste deel van mijn oeuvre te maken heeft met militaire kwesties, of daarop is gebaseerd, spreekt het voor zich dat het uiterlijk van deze specifieke toren militair zal zijn. 
Maar de binnenkant van de uitkijktoren herbergt iets heel anders. In de toren is een volledig werkende sauna geïnstalleerd inclusief een saunakachel die wordt gestookt op hout of houtskool. Houten banken langs de muren en de smalle horizontale uitkijkopening, geeft een volledig zicht over de ijzige zee. Door deze isolatie van de rest van de wereld, kun je toezicht houden op de wereld vanuit deze hete vervreemdende plek kunnen mensen contempleren over het milieu, militaire gevaren, de vernietiging van de planeet door onze eigen acties, zou het de hersenen kunnen triggeren en nieuwe oplossingen voor deze problemen kunnen bedenken? Terwijl je 's nachts wacht tot het ochtendgloren en de zon opkomt uit de koude donkere zee, onthult de rode gloed van de hete brandende saunakachel zachtjes het interieur van de sauna. Om te ontsnappen aan de soms overweldigende hittestroom van de löyly (stoom, damp) is het mogelijk om naar buiten te gaan op het kleine balkon dat de uitkijktoren omringt, of als je warm of dapper genoeg bent, daal je de trap af en duik je in de ijskoude zee. op het Gyeongpodae-strand van het International Fire Sculpture Festival.

Istanbul biennial (parallel event ) titel ‘DISRUPTIVELY MISLEAD’ 2017
materiaal: plakband
Afmeting 35x4 meter en 1,5x10 meter Werk gemaakt met behulp van WWI ‘Dazzle Paint’ camouflage patronen.
De camouflage is aangebracht op een treinstel op het Haydarpasa Terminal 
(Gar sk Kadikoy, Istanbul) De camouflage veranderd de kijk op de werkelijkheid, als kijker ben je je daar ook bewust van, de beperkingen van je visuele mogelijkheden.
Maar ook de geest kan worden misleid, en is vatbaar voor bedrog. In feite wordt de realiteit om ons heen nooit volledig gevisualiseerd door onze hersenen. En onze geest dwaalt heen en weer in verzonnen verledens en ingebeelde toekomsten, en bevindt zich bijna nooit in het 'vermoedelijk' voortgaande nu.

Terugkomend op ‘DISRUPTIVELY MISLEAD’, wat kan er nog meer op de loer liggen tussen die verstorende lijnen? Tegelijkertijd heb ik daar op het hekwerk van het Nederlands consulaat een vergelijkbaar werk gemaakt, maar nu was het voortgekomen uit een noodzakelijkheid.Even daarvoor was er een man het consulaat binnengedrongen en had op het dak de nederlandse vlag neergehaald en de turkse vlag gehesen. Dat allen naar aanleiding van het bezoek aan Rotterdam van de Turkse minister Fatma Betül Sayan Kaya die wilden daar de Turkse Nederlanders toespreken, maar dat was door de Nederlandse staat verboden. De vraag was of ik op de spijlen van het hekwerk voor het consulaat een ‘zichtontnemend’ werk kon maken. Zo gevraagd zo gedaan. De Dazzle Paint afbeelding die ik daarvoor gemaakt had vervormde het zicht op het consulaat en gaf door de’ Dazzle Paint camouflage geschiedenis’ een extra betekenis aan de gespannen situatie.

Titel TRON Recogniser "Happy Like Yesterday" NEST 2016
materiaal: hout, aluminium composiet,verf. 4x4,5x1meter Het popculturele toe-eigeningen van nostalgie zie je in Harold de Bree’s sculpturale Recognizer. Onlangs is er in de cinema en op tv (en in het Van Abbemuseum en Metropolis M) weer volop ruimte voor de jaren tachtig. Zie bijvoorbeeld het succes van de bovennatuurlijke tv-serie Stranger Things die een agglomeraat gebruikt van geliefde eighties stijlen en clichés. De Bree’s zwevende object heeft ook een link met de sciencefiction van dat decennium. Zonder die voorkennis zou je de vorm haast als classicistisch kunnen zien. Een soort façade van een tempel, maar dan iets strakker in rood en zwart. Het object is een recognizer en een kwade virtuele entiteit uit de film Tron uit 1982. Een door de Walt Disney studio geproduceerde sci-fi film die bekend zou staan om het toen revolutionaire gebruik van computeranimaties. Destijds een flop, maar gaandeweg een culthit die zelfs de sequel-behandeling kreeg in 2010. In het werk zit een loop tussen nostalgie en de toekomst. Een futuristische film die al dertig jaar oud is en waar met weemoed naar terug wordt gekeken. De toekomst van gisteren was verleidelijker dan de toekomst van nu. De illusie van de digitale werkelijkheid, gevisualiseerd in de analoge wereld.

over beveiligings vraagstukken

over beveiligings vraagstukken

in de sokkelgegaard gouden kalf

Beeld van een ingestorte Baileubrug

beeld staal van hout

beeld van sokkel

Mid air FLAK Grenade explosion. On a 1910 Thonet Table